Cykl: Bona. Królowa z rodu Sforzów (tom 4)
Ostatni Jagiellonowie
Połowa XVI wieku, Rzeczpospolita Obojga Narodów jest potęgą na arenie międzynarodowej. Tymczasem, w rodzinie królewskiej, emocje po śmierci Barbary nie stygną. Zygmunt August, pogrążony w rozpaczy, obwinia matkę i zrywa z nią kontakty. Bona, wciąż dumna i ambitna, planuje wrócić na Wawel, realizować plany polityczne, wpływać na losy swych dzieci, a przede wszystkim wybrać odpowiednią żonę dla króla. Samotna wśród zawistnych dworzan i osaczona przez knującego Pappacodę, pragnie pojednania z synem i wypatruje jego następcy.
Jak dopełni się życie wielkiej królowej, czy doczeka się dziedzica Jagiellonów i zobaczy ukochane Bari?
Jaka naprawdę była Bona z rodu Sforzów i jaki wpływ wywarła na losy Polski i Europy?
CYTATY:
"To żądza władzy dawała Bonie siłę, zmuszała do działania ospałe ciało, budziła rozleniwiony bezczynnością umysł, powodowała, że krew zaczynała szybciej krążyć."
"Bezkresne poszarzałe od chmur widoki malowały w jej wyobraźni obrazy zaludnionych miast, na obrzeżach których wyrastają jeden po drugim browary, młyny i folusze. Jest tu jeszcze tak wiele do zrobienia – myślała, choć to ona już w części podniosła te ziemie z ugorów, jeszcze za życia Zygmunta. To ona tę ziemię zasiała swymi oddanymi ludźmi niczym ziarnem, które wyda dobry plon."
